Honderdvijftig bloembollen plantte ik. Mijn handen zaten onder de aarde, mijn knieën deden pijn van het knielen. Toch bleef ik doorgaan.

Waarom?

Omdat ik weet wat er gebeurt als ik nu het werk doe. Over een paar maanden barst mijn tuin open in een explosie van kleur. Voorbijgangers blijven staan. Ze wijzen. Ze glimlachen.

Zover is het niet. Er is enkel nog aarde.

Bekentenis: die bollen kreeg ik voor m’n verjaardag.

Vorig jaar 😬

“Een uitgesteld boeket,” schreef m’n vriendin op het kaartje, “om je tuin van ’t voorjaar kleur te geven.” Lief. Ze weet hoe veel moeite ik altijd heb met het laatste staartje winter.

En toch... die bollen bleven liggen, plastic er nog omheen. Soms dacht ik “zal ik...?” Maar dan had steevast iets anders voorrang. Een klant, de krant, een nieuw project. En ineens was het winter en veels te laat.

Gevolg: spijt. Tot ver in april was m’n tuin een dorre boel.

Je snapt: ik vertel dit niet zomaar. Het doet me denken aan veel communicatie, van ondernemers zoals jij. Want net als die bloembollen blijven de mooiste ideeën vaak verstopt onder plastic.

En dan komt je bedrijf nooit tot volle bloei.

Twee redenen waarom je beste ideeën verstopt blijven

Je hebt ze heus wel, die krachtige boodschappen. Die unieke inzichten over je vak, die zo helemaal jou zijn.

Maar ze komen er niet uit.

Hobbel 1: je boodschap blijft steken in je contentkalender. Je weet wel, dat handige document dat je na invullen nimmernooitmeer opensloeg omdat er altijd iets belangrijkers te doen was dan publiceren.

Hobbel 2: je publiceert wel, maar verstopt je boodschap onder jargon, onder saaie koppen, onder keurige woorden die niet van het papier af komen. Niemand die ervan opkijkt, niemand die er warm van wordt.

Zo blijft je communicatie een kale tuin in het voorjaar.

Jammer. En jou onwaardig. Want je bent goed in je vak. Je weet precies hoe je jouw doelgroep het beste helpt om van haar worstelingen af te komen.

Alleen ziet niemand het.

Wat mensen zien als jij een bol op tafel legt

Hoe je de eerste hobbel wegwerkt hoef ik je niet te vertellen, toch? Ik hoop gewoon dat je ziet hoe belangrijk het is om aanwezig te zijn voor je doelgroep. Zodat ze aan je denken op het moment dat ze je hulp nodig hebben.

Door naar hobbel 2. Ik zei het al: het probleem zit niet in wat je te bieden hebt, maar in de woorden die je kiest.

Dat zie ik dagelijks. Gedreven ondernemers met een prachtaanbod. En dan zetten ze dit soort dingen op hun website:

"Wij bieden levensloopbegeleiding aan hoogbegaafde volwassenen met een conditie in het autismespectrum, en aan hun sociale omgeving.”

"Al 25 jaar uw partner in verandertrajecten."

“Door middel van systemisch coachen begeleid ik het proces van bewustwording.”

Nietszeggend.

Het is alsof je een bloembol op tafel legt en zegt: "Kijk, dit wordt mooi."

Maar mensen zien alleen maar een bruine bol. Ze zien niet de vlammend rode tulp die erin zit. Ze voelen niet de lente die eraan komt.

Laat je teksten groeien (in het hoofd van je doelgroep)

Die bloembollen plantte ik voor de mensen die ervan genieten.

Voor de voorbijgangers die stilstaan en wijzen. Voor de buren die toch maar mooi even glimlachen wanneer ze thuiskomen van hun drukke kantoorbaan. Voor mezelf, voor als ik ingespannen zit te typen en een momentje weg wil van mijn gedachten.

Jouw teksten moeten hetzelfde doen.

Ze moeten groeien in de hoofden van je lezers. Ze moeten vlammen. Ze moeten zorgen dat mensen denken: "Dit is precies wat ik nodig heb. Nu."

Maar hoe doe je dat?

Het is makkelijker dan je denkt: stop met schrijven over jezelf, begin met schrijven over je lezer.

Besef: je lezer heeft geen behoefte aan jouw oplossing op zich. Hij heeft behoefte aan wat die oplossing voor hem betekent.

Graven naar wat echt telt

Leer daarom graven naar de echte pijn van je lezer. Graaf naar wat hem 's nachts wakker houdt en waarom hij echt bij jou zou komen.

Niet:

"Ik leer vrouwen hoe ze hun grenzen aan kunnen geven."

Maar:

"Je zegt ja terwijl je nee bedoelt. Zo hoort het toch? Aardig zijn, niet moeilijk doen... Maar het maakt je doodmoe. Jij holt, terwijl anderen leuke dingen doen. En niemand de het ziet.

Ik help je ontdekken dat jouw stem er wél toe doet — zonder schuldgevoel. Zodat je voortaan enkel de dingen doet die er werkelijk toe doen voor jou.”

Voel je hoe dat anders is? Het eerste is een kale constatering. Het tweede is herkenning. Het eerste is informatie. Het tweede is begrip.

Het eerste is de bloembol. Het tweede is de bloem.

Plant — en blijf planten

Net zoals ik geduld heb met mijn bloembollen, gun ik jou geduld met je communicatie. Het is niet in één keer perfect. Je plant, je verzorgt, je kijkt wat werkt.

Sommige dingen bloeien op. Andere verdwijnen in de vergetelheid. Dat hoort erbij.

Maar als je blijft planten, als je blijft publiceren, als je blijft letten op wat je lezers echt raakt, dan gebeurt er iets moois.

Dan barst jouw website open in een explosie van klanten. Dan wijzen mensen naar jouw teksten. Ze glimlachen en knikken. Klikken. Je bedrijf groeit zoals het hoort te groeien.

Want goede teksten zijn als bloembollen. Ze zitten vol leven. Ze wachten er alleen op om geplant te worden in vruchtbare aarde.

Wat je direct vandaag kunt doen

Je hoeft niet alles tegelijk te veranderen. Begin klein. Plant één bol 😊

Kies één blog, één mail die je ooit stuurde naar je lijst. Lees die. Vraag je af: gaat dit over mij of over mijn lezer?

Schrijf een alinea anders, of misschien wel twee. Vertel niet wat je doet, vertel wat je voor je lezer oplost. En vooral: hoe zijn leven eruitziet als het probleem niet meer bestaat.

Publiceer je tekst.

Kijk wat er gebeurt. Als het werkt, plant je nog een bol, en nog een.

Zo bouw je een tuin die bloeit. Zo bouw je aan zichtbaarheid en klanten.

Jouw expertise verdient het om gezien te worden. Jouw verhaal verdient het om verteld te worden. En vooral: jouw doelgroep verdient het om jouw hulp te krijgen.

Daarom: begin vandaag nog met planten.

Over een paar maanden kijk je terug en denk je: "Wat ben ik blij dat ik ben begonnen."