Waarom je teksten flauw zijn (en het heeft niets met talent te maken)
Vorige week zat ik op de bank naar een documentaire te kijken over een beroemde chef-kok. De man kon de meest ingewikkelde gerechten toveren. Zijn restaurant had drie Michelinsterren. Gasten vlogen van over de hele wereld naar hem toe.
Maar toen hij werd geïnterviewd over zijn kookfilosofie?
Doodsaai.
"Wij streven naar culinaire excellentie door middel van innovatieve technieken en seizoensgebonden ingrediënten van de hoogste kwaliteit."
Wat een flauwekul.
Dezelfde man die in de keuken hartstochtelijk vertelde over de perfecte bereiding van een artisjok, veranderde in een robot zodra hij in de camera keek.
Het professionele masker
En jij doet precies hetzelfde.
In je dagelijkse werk ben je enthousiast, persoonlijk, vol passie. Je vertelt verhalen. Je gebruikt je handen. Je lacht. Je bent mens.
Maar zodra je gaat schrijven voor je bedrijf?
Klik.
Het masker gaat op.
"Wij bieden hoogwaardige dienstverlening op het gebied van...
"Onze jarenlange expertise stelt ons in staat om..."
"Door middel van onze bewezen methodiek..."
Stop. Wie praat er nou zo?
Niemand. Maar haast iedereen schrijft zo.
De mysterieuze switch
Er gebeurt iets raars in je hoofd zodra je een tekst gaat schrijven voor je bedrijf.
Je denkt plotseling dat je een soort zakelijke Shakespeare moet worden. Deftig. Indrukwekkend. Zo belangrijk dat mensen hun pet afnemen als ze je tekst lezen.
Dus ga je anders schrijven dan je bent.
Je gebruikt woorden die je nooit zou uitspreken. Je bouwt zinnen die je nooit zou zeggen. Je wordt iemand anders.
En die iemand anders? Die is saai.
Die heeft geen persoonlijkheid. Geen karakter. Geen ziel.
Die klinkt zoals duizend andere ondernemers die ook denken dat ze professioneel moeten overkomen.
Waarom we dit doen
Het komt door angst.
Angst om niet serieus genomen te worden.
Angst om te luchtig over te komen.
Angst om een fout te maken.
Angst om jezelf te zijn.
Want jezelf zijn voelt kwetsbaar. Jezelf zijn betekent dat mensen jóú misschien afwijzen, niet alleen je dienst.
Dus kruip je weg achter professionele taal. Achter afstand. Achter formaliteit.
Het voelt veiliger.
Maar het werkt niet.
Het paradoxale effect
Want wat gebeurt er als je zo schrijft?
Mensen lezen je teksten niet.
Ze slaan ze over. Ze haken af. Ze vergeten je.
Niet omdat je slecht bent in je vak. Maar omdat je teksten geen indruk maken.
Ze zijn uitwisselbaar. Generiek. Voorspelbaar.
Er zit geen mens achter. Geen persoonlijkheid. Geen reden om te blijven lezen.
Terwijl dat juist is wat mensen zoeken: een mens. Iemand die ze kunnen vertrouwen. Iemand die ze begrijpen.
De kracht van gewoon zijn
Vorig jaar kreeg ik een mail van een fysiotherapeut. Hij schreef over rugpijn. Maar niet op de manier die je verwacht.
Hij begon met een verhaal over hoe hij 's ochtends zijn rug had verrekt tijdens het aankleden. Hoe hij vloekend op bed zat omdat zijn sok niet wilde.
Een fysiotherapeut. Die rugpijn had.
Briljant.
Want ineens was hij geen afstandelijke expert meer. Hij was een mens. Met dezelfde problemen als zijn patiënten.
Die mail is me bijgebleven. Die fysiotherapeut ook.
Niet omdat hij perfect was. Maar omdat hij echt was.
Authentiek schrijven is een keuze
Je hoeft geen geboren schrijver te zijn om goede teksten te maken.
Je hoeft geen literair talent te hebben.
Je hoeft zelfs niet het halve woordenboek uit je hoofd te kennen.
Je hoeft alleen maar jezelf te zijn.
Schrijf zoals je praat. Gebruik woorden die je ook zou uitspreken.
Vertel verhalen zoals je ze aan je buurman zou vertellen. Over de schutting, met een biertje in je hand.
Laat je persoonlijkheid zien. Je humor. Je irritaties. Je passies.
Mensen willen geen perfecte robot. Ze willen een mens.
Praktische stappen om authentiek te schrijven
Begin met je verhaal opnemen op je telefoon. Alsof je je beste vriend belt.
Luister het terug. Typ het over. Dat is je eerste versie.
Waarschijnlijk al veel beter dan wat je normaal zou schrijven.
Stel je voor dat je schrijft voor één persoon. Iemand die je kent. Die je mag. Die niet wegrent als je normaal doet.
Schrijf voor die persoon.
Niet voor "de markt". Dat is een abstracte massa die niet bestaat. Zoals de paashaas.
Gebruik korte zinnen. Lange zinnen maken je tekst zwaar. Kort is krachtig.
Lees je tekst hardop. Als het raar klinkt om uit te spreken, schrijf het dan anders.
Durf imperfect te zijn
Perfecte teksten bestaan niet.
En als ze wel zouden bestaan, zouden lezers er spontaan van in slaap vallen.
Mensen houden van kleine onvolkomenheden. Van menselijke trekjes. Van iemand die ook weleens struikelt over zijn eigen woorden.
Durf een fout te maken. Durf jezelf te zijn. Durf gewoon te schrijven in plaats van een zakelijke act op te voeren.
Want gewoon zijn is niet gewoon.
Het is zo zeldzaam dat het opvalt.
Je échte stem ontdekken
Stop met nadenken over hoe je zou moeten schrijven. Begin met schrijven zoals je bent. Met al je eigenaardigheden en menselijke trekjes.
Je stem is al goed genoeg. Je persoonlijkheid is al interessant genoeg. Je verhalen zijn al waardevol genoeg.
Je hoeft alleen maar de moed te hebben om ze te delen.
Zonder masker. Zonder act. Zonder professionele omhaal.
Gewoon jij.
Dat is genoeg. Meer dan genoeg.
Maar hoe weet je of je eigen je stem hebt gevonden? 3 signalen...
Hoe weet je of je vanuit je eigen stem schrijft? Er zijn drie duidelijke signalen:
Schrijven voelt makkelijk. Niet omdat de inhoud simpel is, maar omdat je niet hoeft na te denken over hoe je moet klinken. Je schrijft gewoon.
Mensen reageren anders. Ze zeggen dingen als "dit klinkt zó als jou" of "ik hoorde gewoon je stem toen ik dit las".
Je krijgt reacties van mensen die je nog nooit hebt ontmoet, maar die terugpraten alsof ze je al jaren kennen.
Dat is de kracht van een authentieke schrijfstem. Het verbreekt de afstand tussen jou en je lezer.
Wil je met je schrijfstem aan de slag? Download de gratis pdf. Inclusief slimme oefening om je schrijfstem te ontwikkelen
